Mei 2018
31 mei 2018
Max, Luca en Lana hebben hun eerste vaccinatie gehad en zijn opnieuw ontwormd.
Max, Luca en Lana hebben hun eerste vaccinatie gehad en zijn opnieuw ontwormd.
Luca
|
Lana
|
Max
21 mei 2018
Afgelopen week was een vreselijke week...
Bailey, een blinde kitten die op straat gevonden was, kwam in onze zorg op 17 januari 2018.
Ze was blind, had ernstige tandvleestonsteking en ze was erg bang maar met een hoop liefde, goede verzorging en medicatie werd ze een gelukkig katje en was altijd aan het spelen en spinnen.
Afgelopen weken werd ze steeds stiller (ze speelde niet meer) en ik wist dat er iets ernstigs aan de hand was. Dus op woensdag 18 mei 2018 nam ik haar mee naar de dierenarts.
De dierenarts adviseerde om een bloedtest te doen (speciaal om haar lever en nieren te checken) en ook een FIV/FelV test, ofschoon we dit op 14 februari 2018 al hadden gedaan. Toen was de test negatief.
De uitslag van de algemene test kwam eerst: haar lever en nieren waren prima dus de dierenarts was al een vervolgbehandeling aan het plannen (omdat haar tandvlees in slechte staat was) maar we moesten toen de uitslag van de FIV/FeLV test nog krijgen.
Noch de dierenarts noch ik verwachtte een slecht resultaat dus het was een enorme domper toen deze test positief bleek!
Ik kon het gewoon iet geloven en heb de dierenarts tig keer gevraagd of het wel 100% zeker was... maar dat was zo...
Ze vertelde me dat deze test niet altijd accuraat is bij kittens en ook dat de mogelijkheid bestond dat deze ziekte zich toen nog aan het ontwikkelen was.
Ik was compleet in shock en wist niet wat ik moest doen!
Om eerlijk te zijn wist ik wel wat we moesten doen want FeLV is de meest besmettelijke ziekte en we konden niet onze andere 80 katten aan dit risico blootstellen... en buiten dat zou Bailey evengoed langzaam doodgaan aan deze vreselijke ziekte.
De dierenarts adviseerde me om Charlie (mijn man) te bellen om het hem te vertellen en te overleggen wat te doen, wat ik (in tranen) gedaan heb.
Hij was ook totaal in shock maar ons gezonde verstand zei ons beide dat we de meest moeilijke beslissing moesten maken...
Bailey is vredig over de regenboogbrug gegaan, in mijn liefdevolle handen, maar het was een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb moeten doen...
We hielden zo veel van haar en hebben haar in ieder geval het gelukkigste leven gegeven wat ze zich maar kon wensen.
RIP my little darling
Afgelopen week was een vreselijke week...
Bailey, een blinde kitten die op straat gevonden was, kwam in onze zorg op 17 januari 2018.
Ze was blind, had ernstige tandvleestonsteking en ze was erg bang maar met een hoop liefde, goede verzorging en medicatie werd ze een gelukkig katje en was altijd aan het spelen en spinnen.
Afgelopen weken werd ze steeds stiller (ze speelde niet meer) en ik wist dat er iets ernstigs aan de hand was. Dus op woensdag 18 mei 2018 nam ik haar mee naar de dierenarts.
De dierenarts adviseerde om een bloedtest te doen (speciaal om haar lever en nieren te checken) en ook een FIV/FelV test, ofschoon we dit op 14 februari 2018 al hadden gedaan. Toen was de test negatief.
De uitslag van de algemene test kwam eerst: haar lever en nieren waren prima dus de dierenarts was al een vervolgbehandeling aan het plannen (omdat haar tandvlees in slechte staat was) maar we moesten toen de uitslag van de FIV/FeLV test nog krijgen.
Noch de dierenarts noch ik verwachtte een slecht resultaat dus het was een enorme domper toen deze test positief bleek!
Ik kon het gewoon iet geloven en heb de dierenarts tig keer gevraagd of het wel 100% zeker was... maar dat was zo...
Ze vertelde me dat deze test niet altijd accuraat is bij kittens en ook dat de mogelijkheid bestond dat deze ziekte zich toen nog aan het ontwikkelen was.
Ik was compleet in shock en wist niet wat ik moest doen!
Om eerlijk te zijn wist ik wel wat we moesten doen want FeLV is de meest besmettelijke ziekte en we konden niet onze andere 80 katten aan dit risico blootstellen... en buiten dat zou Bailey evengoed langzaam doodgaan aan deze vreselijke ziekte.
De dierenarts adviseerde me om Charlie (mijn man) te bellen om het hem te vertellen en te overleggen wat te doen, wat ik (in tranen) gedaan heb.
Hij was ook totaal in shock maar ons gezonde verstand zei ons beide dat we de meest moeilijke beslissing moesten maken...
Bailey is vredig over de regenboogbrug gegaan, in mijn liefdevolle handen, maar het was een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb moeten doen...
We hielden zo veel van haar en hebben haar in ieder geval het gelukkigste leven gegeven wat ze zich maar kon wensen.
RIP my little darling
9 mei 2018
Onze financiele middelen bereiken de bodem!
Help ons alstublieft om voor de 80 katjes in ons asiel en de 100 katjes in de kolonies te kunnen blijven zorgen!
Alle kleine beetjes helpen!
Klik hier om te doneren.
Héél hartelijk dank!
Onze financiele middelen bereiken de bodem!
Help ons alstublieft om voor de 80 katjes in ons asiel en de 100 katjes in de kolonies te kunnen blijven zorgen!
Alle kleine beetjes helpen!
Klik hier om te doneren.
Héél hartelijk dank!
7 mei 2018
De afgelopen week was een van de meest verdrietige en meest harde in mijn leven en het is nog steeds moeilijk voor me om deze update te schrijven.
Toen ik woensdagmorgen in de kittenkamer kwam werd ik niet begroet door 5 kittens.
Normaal gesproken komen ze allemaal naar me toegerend en klimmen tegen mijn benen omhoog maar die ochtend zag ik Cinnamon niet, en zij was altijd de eerste om op schoot en zelfs op mijn schouder te klimmen.
Ik keek rond om te zien waar ze was en ik kan niet beschrijven hoe geschokt ik was toen ik haar levenloos op de vloer vond. Ik kon het niet geloven omdat ze de avond daarvoor nog op mijn schoot zat en aan het spelen was, niet één teken dat er iets aan de hand was met haar...
Om het nog erger te maken: ze was al geadopteerd (gereserveerd) door een vader en zijn lieve 7 jaar oude dochtertje, die de zondag ervoor hierheen waren gekomen en meteen verliefd op haar waren.
Het dochtertje, Ella, was zo blij met haar en had haar Cinnamon genoemd.
Ik had hen verteld dat ze nog wat moesten wachten totdat Cinnamon wat groter zou zijn (1 kilo) omdat we nooit hele kleine kittens laten gaan, en ze vonden het prima om haar regelmatig te kunnen bezoeken totdat ze klaar was om met hen naar huis te gaan.
Dus ik moest hen dit vreselijke nieuws vertellen.
Mijn hart was gebroken en is het nog....
Ik zal nooit weten of begrijpen wat er met haar gebeurd is.
RIP lief klein engeltje, je bent voor altijd in mijn hart.
De afgelopen week was een van de meest verdrietige en meest harde in mijn leven en het is nog steeds moeilijk voor me om deze update te schrijven.
Toen ik woensdagmorgen in de kittenkamer kwam werd ik niet begroet door 5 kittens.
Normaal gesproken komen ze allemaal naar me toegerend en klimmen tegen mijn benen omhoog maar die ochtend zag ik Cinnamon niet, en zij was altijd de eerste om op schoot en zelfs op mijn schouder te klimmen.
Ik keek rond om te zien waar ze was en ik kan niet beschrijven hoe geschokt ik was toen ik haar levenloos op de vloer vond. Ik kon het niet geloven omdat ze de avond daarvoor nog op mijn schoot zat en aan het spelen was, niet één teken dat er iets aan de hand was met haar...
Om het nog erger te maken: ze was al geadopteerd (gereserveerd) door een vader en zijn lieve 7 jaar oude dochtertje, die de zondag ervoor hierheen waren gekomen en meteen verliefd op haar waren.
Het dochtertje, Ella, was zo blij met haar en had haar Cinnamon genoemd.
Ik had hen verteld dat ze nog wat moesten wachten totdat Cinnamon wat groter zou zijn (1 kilo) omdat we nooit hele kleine kittens laten gaan, en ze vonden het prima om haar regelmatig te kunnen bezoeken totdat ze klaar was om met hen naar huis te gaan.
Dus ik moest hen dit vreselijke nieuws vertellen.
Mijn hart was gebroken en is het nog....
Ik zal nooit weten of begrijpen wat er met haar gebeurd is.
RIP lief klein engeltje, je bent voor altijd in mijn hart.
Om het nog erger te maken ging het met Mausje ook helemaal niet goed, dus heb ik hem in huis genomen zodat ik hem bij me kon houden wat het makkelijker maakte om hem elk uur met een spuitje te (dwang) voeren en zo kon ik hem ook beter in de gaten houden.
Donderdagochtend was hij levenloos en ik dacht dat hij overleden was, maar een paar uur later kwam hij opeens weer tot leven! Hij was in een coma geweest.
Ik ben continu met hem bezig geweest maar 's avonds heeft zijn kleine lijfje het toch opgegeven.
Ik kon het nog steeds niet geloven maar de volgende morgen was het duidelijk dat het echt zo was...
RIP mijn kleine vechtertje, mijn lieverdje, ik hield van je vanaf de eerste minuut dat ik je zag en had je verteld dat je voor altijd bij me zou blijven maar jammer genoeg mocht het niet zo zijn.
Donderdagochtend was hij levenloos en ik dacht dat hij overleden was, maar een paar uur later kwam hij opeens weer tot leven! Hij was in een coma geweest.
Ik ben continu met hem bezig geweest maar 's avonds heeft zijn kleine lijfje het toch opgegeven.
Ik kon het nog steeds niet geloven maar de volgende morgen was het duidelijk dat het echt zo was...
RIP mijn kleine vechtertje, mijn lieverdje, ik hield van je vanaf de eerste minuut dat ik je zag en had je verteld dat je voor altijd bij me zou blijven maar jammer genoeg mocht het niet zo zijn.
Mijn tranen druppelen terwijl ik dit schrijf.
Ons (onbetaald) werk is soms erg hard en ik zal nooit aan dit verdriet kunnen wennen.
Ons (onbetaald) werk is soms erg hard en ik zal nooit aan dit verdriet kunnen wennen.
Gelukkig gaat het met de andere 3 kittens heel erg goed.
Voor hen, en voor alle andere katjes waar we voor zorgen, moeten we doorgaan...
Voor hen, en voor alle andere katjes waar we voor zorgen, moeten we doorgaan...
